top of page

Boekrecensie: 'Mot en de metaalvissers'


Dit is echt zoā€™n boek waarin je niet kan stoppen met lezen. Eentje waar je helemaal in kan duiken (soms zelfs letterlijk šŸ˜‰) en helemaal in mee wordt getrokken. Een boek die bij mij binnen twee dagen uit was, heerlijk! Als je het mij vraagt, echt een pareltje!


Het verhaal start met de introductie van het hoofdpersonage uit het boek: Mot. Eigenlijk heet Mot niet zo, maar heet ze Vlinder. Vooral de moeder van Mot vindt dit een betere naam voor haar, maar Mot zelf heet liever Mot en vindt die naam beter bij haar passen. Ze houdt namelijk van zwarte kleren en de oude, rommelige stad waar ze in woont. Uit opstandigheid koopt ze van haar spaargeld een magneet om mee te vissen met de magneetvissers in de stad. Ze vindt een kleine roestige duikboot. Met deze duikboot start het avontuur van Mot en de metaalvissers.


Het mooie aan dit boek vind het thema dat Sanne Rooseboom in dit boek heeft uitgewerkt. Wie ben ik? Wie wil ik zijn? En hoe kijkt mijn omgeving naar mij? De contrasten tussen de moeder van Mot en Mot worden in dit boek duidelijk omschreven. Moeder is vooral bezig met ā€˜de eerste indrukā€™, er goed verzorgd uitzien en de juiste kleding dragen. Daarentegen is Mot een meisje die zich daar helemaal niet druk om maakt. Mot voelt zich echter niet geliefd en gezien door haar moeder. Tijdens het avontuur met de duikboot leren Mot en haar moeder elkaar steeds beter kennen.


Het boek is prachtig geĆÆllustreerd door Sophie Pluim. De roestkleurige illustraties geven precies de sfeer van het boek weer. De illustraties nemen je mee naar de betoverende en roestige wereld van Mot.


Zoals je misschien wel hebt kunnen merken ben ik laaiend enthousiast over dit boek en stiekem is deze dan ook toegevoegd aan mijn favorieten lijstje!

Leerkrachten, lees dit boek, lees het voor en promoot dit boek! Iedereen moet deze roestige Mot gelezen hebben!


Interesse in het boek?






Comments


bottom of page